Datum: dinsdag 26 april

Shahin Damka: “Als je het waarom achter het wat kan plaatsen, dan krijgt alles wat je doet meer diepgang.”

Tegen het einde van de 20ste eeuw raast er een storm over de New York City dance scene; een nieuwe dansstijl is geboren. Een nieuwe stijl van unapologetic expression met moves zoals de duckwalk, catwalk en spins wordt geïntroduceerd in ballrooms in NYC. Voguing in de ballrooms wordt een safespace voor queer jongeren uit de Afro-Amerikaanse en Latinx gemeenschappen. In Los Angeles wordt een soortgelijke dansstijl ontwikkeld, waacking. De muziek en danspassen van deze dansstijlen worden elke week gehoord in de gymzaal van Dynamo, Eindhoven. De man achter deze workshops? Shahin Damka, die les geeft, maar zelf nooit stopt met leren.

“Het is gewoon… zo jou!

“Het zal je verbazen, maar ik heb een masters in geschiedenis! Middeleeuwse geschiedenis, om precies te zijn.” vertelt docent Shahin lachend. “Ik vind het leuk om te onderzoeken, weten waar iets vandaan komt. Op mijn 22ste heb ik mijn masters gehaald en kwam in een vicieuze cirkel terecht waar ik geen werkervaring had, maar wel werkervaring moest hebben om ergens aan de slag te gaan. Dans was op dat moment dat iets op de achtergrond bleef, maar het was wel aanwezig in mijn leven.”

“Vroeger was ik een onzeker kind. Ik deed wel eens dansjes op mijn slaapkamer, omdat ik dan helemaal mezelf kon zijn.” In een buurthuis in Helmond komt Shahin bij een cursus terecht. 1 uur in de week ging hij hiphop dansen. Van 1 uur in de week ging het naar twee uur en vervolgens vijf uur in de week. “Zo leerde ik kennismaken met dans. Pas in Eindhoven gingen de deuren voor mij open. Je had hier zoveel meer mogelijkheden om verschillende dansstijlen uit te proberen, van breaking tot house tot popping. Noem het maar op en ik heb het geprobeerd. Behalve jazz en ballet. Dat is niet helemaal mijn ding.”

Na zijn ontmoeting met de wijde wereld van dans, blijft Shahin bij voguing en waacking. “Je had verschillende cliques die samen trainden. Ik was alleen en stond in een hoekje te draaien en te dansen. Mijn omgeving reageerde positief met vraagtekens. Mijn ouders en mijn vrienden hadden zoiets van ‘we snappen niet helemaal wat het is, maar blijf dit doen, want dit is zo jou!’.” In dat opzicht, uit Shahin veel dankbaarheid. “Ik ben erg gezegend met de reacties uit mijn omgeving. Ze ondersteunen mij vooral door mijn drive en commitment aan mijn passie.”

In de tweede helft van 2010 begint Shahin met lessen volgen. In de zomer van 2011 zit hij in het vliegtuig om voor het eerst alleen te reizen naar New York City, de stad waar het allemaal begonnen is.

Het organische pad van Shahin

“Hoe ik het graag omschrijf, is dat ik organisch ben gegroeid en gebloeid. Ik ben begonnen met battles, waaruit ik op een gegeven moment ben gevraagd om danslessen te geven. Dat heeft er naar toe geleid dat ik dingen heb bereikt zoals stagebegeleider zijn op ROC, mijn eigen projecten heb en een vaste wekelijkse lessen heb. Niemand heeft mij verteld dat ik iets op een bepaalde manier moest doen, ik ben altijd erg vrij geweest in mijn passie.” Het pad van Shahin ging niet zonder trial en error.

“Je krijgt niks gegeven als je de eerst bent in een land die de stijl beoefent. Een handjevol mensen uit Amsterdam, België en mijn omgeving hebben het allemaal zelf moeten uitvogelen. Maar ik vond dat niet erg. Ik ben iemand die graag mezelf bestudeert. Waarom en hoe ik iets doe. Dat is wat het organisch heeft gemaakt. Het zelf ontdekken, het vallen en opstaan and all that. Ook al ben ik docent en geef ik les, ben ik ook een leerling. Ik zal nooit kunnen stoppen met leren.”

Intention is everything

Tijdens de workshops van Shahin gaat het niet alleen over de danspasjes. Volgens Shahin is dat nog maar het begin. “Na ik mijn leerlingen heb verteld wat de pasjes zijn vertel ik ze wat er achter zit, wat de context is, wat de essentie is en waarom we het zo doen. Als je dat inzicht hebt, gaat alles wat je doet meer invulling hebben.”

“Ergens doe ik ook beroep op de geschiedenis. Waar de dans vandaan komt, waarom de dans bestaat. Ik geef je de essentie mee, zodat jij een eigen betekenis aan kan geven. Als je het waarom achter het wat kan plaatsen, krijgt alles meer diepgang.”

Tekst: Sara Arslan  Beeld: Selina Nazari